ก่อนปีเก่าจะลาลับไม่กลับหลัง
เฝ้านึกนั่งทบทวนหวนคิดถึง
เหตุการณ์ปีที่ผ่านมายังตราตรึง
ปีห้าหนึ่งยอกย้อนช่างร้อนแรง
“การเมืองใหม่” ยังไม่นิ่ง “ใหม่” จริงหรือ
ฤามีมือเก่าสร้างอย่างแอบแฝง
“ประชาธิปไตยแบบไทยๆ” ได้สำแดง
ให้ยื้อแย่งแข่งวิ่งชิงนิยาม
สังคมไทยแตกแยกเกือบแตกหัก
คนเจ็บหนักตัดพ้อหมอไม่หาม
คนแบ่งขั้วแบ่งข้างอย่างเสื่อมทราม
ใครไม่ตามห้อยโหนโดนด่าทอ
แต่ “ความจริง” แน่ไซร้ไม่มีข้าง
แม้ใครอ้างเอาข้างตัวมั่วเหลือขอ
ความข้างเดียวนั้นข้างเคียงไม่เพียงพอ
เท่าทุกข้อต่อประสานแล้วหารกัน
จะ “ก้าวหน้า” ตามครรลองต้องเห็นฝั่ง
รวมพลังทุกขั้ว-ข้างอย่างสร้างสรรค์
“ไทย” หรือ “เทศ”, “เก่า” หรือ “ใหม่” ไม่สำคัญ
เท่ากับมัน “ใช้ได้” หรือ “ไม่ดี”
ในแง่ความยั่งยืนถึงลูกหลาน
ในแง่ของหลักการไม่มีสี
ในแง่ความ “พอใจ” และ “พอดี”
ในแง่มีที่ทางให้ต่างมอง
เราต้องเลิกเลือกข้างเป็นต่างขั้ว
ความดีชั่วเลิกเหมาเป็นเจ้าของ
ชาติมิใช่ของใครให้จับจอง
แต่เป็นขวานด้ามทองของทุกคน
“คนชายขอบ” ขอสวัสดีปีใหม่
และขอบคุณน้ำใจทุกแห่งหน
ขอให้ท่านพบสุขไร้ทุกข์ทน
ได้ยินยล “ความจริง” ทุกสิ่งเอยฯ