นิราศเนปาล – บทนำ

ถ้าว่างๆ จะกลับมาเขียนให้จบ…

เสียงเล่าลือเปรียบเปรยเคยได้ยิน
ประจวบเหมาะเคราะห์ดีที่ปูนใหญ่
เผ่าทองทองเจือมาเป็นอาจารย์
โชคสองชั้นทัวร์เลื่อนเยือนถูกหน้า
แดดสวยสดจรดฟ้าหิมาลัย

นิราศเรื่องเมืองแขกไปแปลกถิ่น
อยากโบยบินนมัสเตเมืองเนปาล
จัดทัวร์ไปคุ้มค่ารวมอาหาร
นำเที่ยวเมืองโบราณสำราญใจ
กลางตุลาพาฝนพ้นวิสัย
งานเหนื่อยนักพักใจไปสัญจร […]

ถ้าว่างๆ จะกลับมาเขียนให้จบ…

เสียงเล่าลือเปรียบเปรยเคยได้ยิน
ประจวบเหมาะเคราะห์ดีที่ปูนใหญ่
เผ่าทองทองเจือมาเป็นอาจารย์
โชคสองชั้นทัวร์เลื่อนเยือนถูกหน้า
แดดสวยสดจรดฟ้าหิมาลัย

ไปดอนเมืองแต่เช้าเก้าโมงครึ่ง
สามชั่วโมงหลับสบายไร้อาวรณ์
“ตรีภูวัน” สนามบินถิ่นเนปาล
อิฐสีแดงกำแพงเก่าเฝ้าโรยรา
สัมภาระชั่วโมงหนึ่งถึงเรียบร้อย
ใช้แรงคนขนมาทวีคูณ
ถนนดินถมกลางร่มไม้ไม่แห้งแล้ง
ฉาบปูนขาวตามราวขอบดูชอบกล
จะดูฐานะชนคนเนปาล
ชนชั้นกลางใช้ปูนฉาบทุกคาบวัน
เรียก “อิฐเปลือย” ทั่วท้องถิ่นคือดินดิบ
ฉาบขี้วัวกลั้วโคลนโยนละเลง
ลงรถพลันทันใจได้ดูวัด
เป็นวัดพุทธยิ่งใหญ่ใครไม่เคย

นิราศเรื่องเมืองแขกไปแปลกถิ่น
อยากโบยบินนมัสเตเมืองเนปาล
จัดทัวร์ไปคุ้มค่ารวมอาหาร
นำเที่ยวเมืองโบราณสำราญใจ
กลางตุลาพาฝนพ้นวิสัย
งานเหนื่อยนักพักใจไปสัญจร

ขึ้นไปถึงเอนตัวหัวถึงหมอน
พอเครื่องร่อนลงพื้นตื่นขึ้นมา
น่าสงสารเหมือนใครไม่รักษา
ทัศนาคราใดให้อาดูร
สายพานค่อยคล้อยเคลื่อนเหมือนสาบสูญ
ไม่สมบูรณ์ทั้งเมืองขาดเครื่องกล
อาคารก่ออิฐแดงทุกแห่งหน
รวยหรือจนที่อยู่ดูคล้ายกัน
ดูจากบ้าน – คหบดีมีสีสัน
ยาจกนั้นใช้อิฐประดิษฐ์เอง
หนึ่งส่วนสิบน้ำใส่ให้เหมาะเหม็ง
คนคิดเก่งจริงหนอขอชมเชย
ตามประวัติกษัตริย์สร้างอย่างเปิดเผย
อย่าละเลยคารวะพระเจดีย์