ศรัทธาในแสงแดด ศาสนาในสังคมไทยสมัยใหม่ พุทธปรัชญาที่แท้ และวัฒนธรรมยุคดิจิตอล

ยังยุ่งเกินกว่าที่จะมาโพสยาวๆ ในบล็อก ขออภัยทุกท่านด้วยค่ะ แต่อยากแบ่งปันไฟล์เสียงจากงานสัมมนาที่ได้ไปฟังเมื่อไม่นานมานี้ และพรีเซนต์ที่ดีมากๆ ของ ลอว์เรนซ์ เลสสิก เรื่อง “Getting the Network the World Needs” ไว้ในโพสเดียวกัน (อ้อ หนังสือเล่มล่าสุดของเลสสิกเรื่อง Remix ที่เคยเขียนรีวิวลง D-Life เมื่อสองเดือนก่อน ตอนนี้ให้ดาวน์โหลดทั้งเล่มไปอ่านฟรีแล้ว :))

เพราะโลกเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นศาสนา ศิลปะ วัฒนธรรม และเทคโนโลยีดิจิตอล มี “จุดเชื่อม” หลายจุดที่น่าสนใจและหนุนเสริมซึ่งกันและกันให้ก้าวไปข้างหน้าได้ แต่เนื่องจากคนทำงานด้านศิลปะ คนทำงานด้านศาสนา กับคนทำงานด้านเทคโนโลยีในบ้านเราส่วนใหญ่ยังทำงานแบบต่างคนต่างอยู่ ไม่รู้จักและไม่คุยกับคนต่างโลก หลายคนจึงมองไม่เห็นจุดเชื่อมที่สร้าง “สะพาน” ระหว่างกันได้ และเป็นช่องทางที่จะเรียนรู้ซึ่งกันและกัน เอาส่วนดีของโลกต่างๆ มาพัฒนาโลกของตัวเองในทางที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม

เชื่อว่าถ้าเราทุกคนเปิดใจให้กว้างพอและพยายามเรียนรู้มุมมองของคนที่ทำงานในโลกที่ดูเผินๆ เหมือนจะขัดแย้งกับเรา เราก็น่าจะมองเห็นจุดเชื่อม และเข้าใจว่าศิลปะ ศาสนา และวัฒนธรรมโดยรวมนั้นจะอยู่รอดและแม้กระทั่ง ‘ก้าวหน้า’ ในศตวรรษที่ 21 และศตวรรษต่อๆ ไปได้อย่างไร

จะได้นำคุณค่าจากอดีตกลับมาใช้ใหม่ โดยไม่ต้องละทิ้งวิถีชีวิตแห่งอนาคต

(คำว่า “ศรัทธาในแสงแดด” ในชื่อโพสตอนนี้เป็นวาทะของคุณ ’รงค์ วงษ์สวรรค์ ที่พี่หนึ่ง วรพจน์ พันธุ์พงศ์ เล่าให้ฟังในงานเปิดตัวนิทรรศการภาพถ่ายฝีมือคุณ ’รงค์ เมื่อวานนี้ ผู้เขียนชอบมาก ขอหยิบมาใช้ด้วยความเคารพ)

ศรัทธาในแสงแดด

ศาสนาในสังคมไทยสมัยใหม่

พุทธปรัชญาที่แท้

วัฒนธรรมยุคดิจิตอล