ใครหนอ
โดย ดร. คันตะ
จากคอลัมน์ “ไม้เกาหลัง” นสพ. กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันเสาร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2549
เมื่อลมหวนทวนฟ้ามากรรโชก
ยอดหญ้าโบกโยกพลิ้วปลิวไสว
เกิดอะไรสับสนบนชาติไทย
จะถามใครช่วยไขขยายความ
ตัวคนเดียวเปลี่ยวใจไม่ชุมนุม
เก็บความกลุ้มไม่ไหวใคร่จะถาม
ยื่นเรื่องไปเหตุไฉนไม่ตีความ
เดี๋ยวผลีผลามพึ่ง ‘ยามเฝ้าแผ่นดิน’
พึ่งไม่ได้หันไปถาม ‘สุวาณ’
กราบไหว้วานให้อาจารย์ตรวจทรัพย์สิน
ไอ้ที่ว่ารวยแล้วไม่โกงกิน
เรื่องวิน-วินที่ทำไว้นั่นใครกัน
ใครหนอ
โดย ดร. คันตะ
จากคอลัมน์ “ไม้เกาหลัง” นสพ. กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันเสาร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2549
เมื่อลมหวนทวนฟ้ามากรรโชก
ยอดหญ้าโบกโยกพลิ้วปลิวไสว
เกิดอะไรสับสนบนชาติไทย
จะถามใครช่วยไขขยายความ
ตัวคนเดียวเปลี่ยวใจไม่ชุมนุม
เก็บความกลุ้มไม่ไหวใคร่จะถาม
ยื่นเรื่องไปเหตุไฉนไม่ตีความ
เดี๋ยวผลีผลามพึ่ง ‘ยามเฝ้าแผ่นดิน’
พึ่งไม่ได้หันไปถาม ‘สุวาณ’
กราบไหว้วานให้อาจารย์ตรวจทรัพย์สิน
ไอ้ที่ว่ารวยแล้วไม่โกงกิน
เรื่องวิน-วินที่ทำไว้นั่นใครกัน
ท่านสุวาณกางบัญชีทีละหน้า
ตรวจช้าๆ เข้มงวดและกวดขัน
ตรวจบัญชีที่ลงไว้ไปตามวัน
กรรมทั้งนั้นก่อไว้ไม่มีดี
กุมขมับจับไข้ใกล้อาเจียน
ชวนคลื่นเหียนพบแต่เรื่องบัดสี
ท่านสุวาณเปิดนรกอเวจี
ท่านยินดีต้อนรับจับลงไป
แล้วแจกแจงแจ้งกรรมที่ทำวุ่น
เคยซุกหุ้นซิกแซกแจกคนใช้
ซ้ำโกหกคำโตโธ่…ทำไม
ศีลข้อไหนผิดซ้ำในกรรมเดิม
ยังไม่พอล่อลวงทั้งล้วงดูด
ต้องพิสูจน์เห็นมีพิรุธเพิ่ม
ทั้งปากกล้าท้าลุยคุยเหิมเกริม
แถมริเริ่มแหกตาประชานิยม
เอื้ออาทรซ่อนปมสมคบคิด
ถูกเป็นผิด ผิดเป็นถูกลูกผสม
หวยใต้ดินจับปลิ้นมารับลม
ติดระงมงอมแงมแจ่มอุรา
30 บาทรักษาก็ไม่หาย
สมองไหลเรื่อยไปใกล้หน้าผา
ที่เจ็บปวดก็จับฉีดยาชา
เงินหนาๆ ฟาดหัวกลัวอะไร
โจรกระจอกก็ยังไม่โดนจับ
ไหนล่ะครับใครจะดับไฟทางใต้
ชอบอุ้มมั่วปล่อยพี่น้องผจญภัย
อยู่กันไปด้วยระอาหรือชาชิน
ที่ประกาศจะปราบพวกคอร์รัปฯ
ว่าจะจับทำลายให้หมดสิ้น
แล้วทำไมถึงยังตั้งวงกิน
ตวัดลิ้นปลิ้นปล้อนยอกย้อนจัง
ยาเสพติดคิดไว้ว่าจะปราบ
เอาให้ราบจับคนขายไปคุมขัง
รีบประกาศปลอดยาทั้งที่ยัง
ปังๆๆ ตัดตอนไปค่อนเมือง
ท่านสุวาณชูนิ้วชูประเด็น
ที่ไม่เห็นยังมีอีกหลายเรื่อง
ไม่อยากพูดกลัวน้ำลายจะสิ้นเปลือง
รู้หรือยังทุกเรื่องฝีมือใคร?
หากรู้แล้วอย่านิ่งกันอยู่เลย
ช่วยเฉลยแน่วแน่ร่วมแก้ไข
อย่าละเลยปล่อยให้ ‘ไทยลักไทย’
จับขโมยตัวใหญ่ดีกว่าเอย…