น้องที่ทำงานเก่า forward รูปข้างซ้ายนี้มาให้ (คลิ้กที่รูปเพื่อขยาย หรือดาวน์โหลดเป็น แบบ PDF ที่ง่ายต่อการปริ้นท์ [PDF 1.7MB, 4 หน้า] – ขอบคุณคุณ Thomas W. ที่ส่งมาให้) อธิบายวิธีโกงเลือกตั้งสมัยใหม่ที่ใช้สารเคมี “เปลี่ยน” กากบาทบนบัตรให้เป็นช่องอื่นที่เราไม่ได้เลือก อย่างแนบเนียนไม่มีทางจับได้
แม้ไม่แน่ใจว่านักการเมืองขี้โกงจะทำขนาดนี้เลยหรือ แต่ก็มั่นใจว่าเขาทำได้ และดูเป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นที่สุด ว่าทำไมการเลือกตั้งครั้งนี้ถึงมีการเปลี่ยนวิธีลงคะแนนจากปากกามาเป็นตรายาง ไม่มีประเทศไหนในโลกเขาทำแบบนี้ ถ้า กกต. อยากช่วยให้มีการโกงน้อยลง ก็ควรใช้วิธีอื่นที่โกงยากขึ้น เช่น ใช้บัตรเจาะรู ไม่ใช่ไปเลือกวิธีที่จะช่วยให้นักการเมืองโกงเลือกตั้งง่ายกว่าเดิม (แต่จะว่าไป ใช้บัตรเจาะรูก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก เพราะหนึ่งในวิธีโกงเลือกตั้งที่แพร่หลายที่สุดคือ ซื้อตัวกรรมการประจำหน่วยลงคะแนน ให้พวกนั้นกาบัตรเลือกตั้งที่ตั้งใจพิมพ์มาเกินจำนวนผู้มีสิทธิ ถ้าใช้ปากกากากบาทเหมือนเดิม กากบาทบนบัตรเลือกตั้งที่กรรมการกาจะเป็นรอยเรียบๆ กาเร็วๆ กาไม่เต็มช่อง ลายมือเหมือนกันเป็นร้อยๆ ใบ แตกต่างจากบัตรที่ประชาชนกา ซึ่งส่วนใหญ่จะมีรอยขรุขระ (เพราะพื้นโต๊ะ) และเห็นชัดว่าตั้งใจกามากๆ ถ้าเปลี่ยนไปใช้บัตรเจาะรู เราอาจมองไม่เห็นข้อแตกต่างระหว่างบัตรโกงกับบัตรจริงอีกต่อไป)
แต่ก็อย่างว่า จะไปหวังอะไรมากกับกกต. ชุดนี้ ที่มีคนเห็นกรรมการไปกินข้าวกับพรรครัฐบาลเป็นกิจวัตร และเป็นชุดเดียวกับที่ให้ใบแดงในการเลือกตั้งเมื่อปี 2548 เพียงใบเดียว ปฏิเสธจะรับพิจารณาข้อร้องเรียนเป็นร้อยๆ ทั้งๆ ที่ประชาชนด่ากันทั้งบ้านทั้งเมืองว่าเป็นการเลือกตั้งที่ “สกปรก” ที่สุด เฮ่อ คิดถึงกกต. ชุดแรก (ที่ให้ใบแดงถึง 88 ใบ ในการเลือกตั้งปี 2544) จังเลย
ดังนั้น ในเมื่อศาลปกครองได้ตัดสินแล้วว่า ให้ผู้ลงคะแนนเสียงสามารถใช้ปากกาได้ ไม่ต้องใช้ตรายางเพียงอย่างเดียว ก็กรุณาช่วยกันเผยแพร่รูปนี้ และบอกต่อๆ กันว่า ให้พกปากกาไปที่หน่วยลงคะแนนด้วย เพื่อใช้กากบาทในบัตรเลือกตั้ง เอาไปหลายด้ามเผื่อคนอื่นยิ่งดี อย่าใช้ตรายางที่เขาเตรียมใ้ห้ ทั้งนี้เพื่อช่วยกันปิดช่องทางหนึ่งในมหกรรมโกงเลือกตั้ง ก็ต้องขอบคุณเครือข่ายมูลนิธิเพื่อผู้บริโภคอีกครั้งหนึ่ง ที่เป็นธุระแทนประชาชนทุกคน ยื่นคำร้องต่อองค์กรรัฐแห่งเดียวที่เรา “พึ่งได้” ในยามนี้
คุณ vmlinix ส่ง logo รณรงค์กาช่องงดออกเสียงมาให้ ฝากบอกด้วยว่า “ไม่สงวนสิทธิ์ในการปรับแต่งย่อขยาย” ดังนั้นขอเชิญก็อปปี้รูปข้างล่างนี้ไปดัดแปลง และเผยแพร่ตามสะดวก:
เมื่อพูดถึงกลโกงเลือกตั้ง ก็อยากแนะนำหนังสือชื่อ “เปิดโปงกลโกงเลือกตั้ง” โดยคุณพรพล เอกอรรถพร ผู้มีประสบการณ์นานนับสิบปีในแวดวงการเมือง คุณพรพลเขียนอธิบายวิธีการโกงเลือกตั้งอย่างละเอียด อ่านสนุก และแถมท้ายด้วยข้อเสนอแนะหลายประการ ที่น่าจะช่วยให้นักการเมืองโกงเลือกตั้งได้ยากขึ้น (หรือไม่ก็เก็บหลักฐานมัดตัวคนโกงได้ง่ายขึ้น) เช่น เพิ่มช่องตัวอย่างลายมือชื่อ หรือพิมพ์ลายนิ้วมือในบัตรเลือกตั้ง ถ่ายทอดทีวีวงจรปิดให้ประชาชนเห็นการนับคะแนนอย่างชัดเจน ฯลฯ
ใครที่อยากรู้ว่า นักการเมืองใช้เงินเท่าไหร่ในการซื้อเสียง มีวิธีการแจกเงินอย่างไรบ้าง (เพิ่งรู้ตอนอ่านหนังสือเล่มนี้ ว่าเสื้อที่นักการเมืองแจกคนชนบทนั้น มีคุณภาพแตกต่างกันตามฐานะและชนชั้นของคนรับด้วย!) เอาเงินซื้อใครบ้างและด้วยวิธีใด (คุณพรพลเรียกว่า “บันได 7 ขั้น” เริ่มตั้งแต่การซื้อตัวผู้สมัครฯ ผู้แทน ซื้อหัวคะแนนแกนนำ ซื้อขบวนเดินตาม ซื้อคนฟังปราศรัย ซื้อยกครัวรายคน ซื้อขุนพลฝ่ายตรงข้าม ตบท้ายด้วยการซื้อกรรมการประจำหน่วย) “ผีเลือกตั้ง” และ “วันเผด็จศึก” แปลว่าอะไร อ่านได้ในหนังสือเล่มนี้ วางขายตามร้านหนังสือทั่วไป และที่บู้ธสำนักพิมพ์ขอคิดด้วยฅนในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ที่ศูนย์สิริกิติ์ (ลดราคาเหลือ 100 บาท จากราคาปก 125 บาท) อ่านก่อนวันเลือกตั้งได้ยิ่งดี 🙂