สำเนียงทุกเสียงนี้ จักปลุกให้เมืองไทยฟื้น
คมทวน คันธนู
มือสานมือคือมิตรสานจิตมั่น
ฝันสานฝันเพื่อฝ่าฝูงห่าโหง
รักสานรักจักเอื้อมใจเชื่อมโยง
ผลาญโคตรโกงโคตรกินแผ่นดินกู
เท้าสืบเท้าก้าวรุดยังจุดหมาย
ตายเป็นตายตาต่อตาต้านหมาหมู่
แสงสาดแสงแจ้งจำการย้ำรู้
สู้เพื่อสู้เพื่อสร้างหนทางเดิน
มาเถิดมาฟ้าหมองย่อมผ่องฟ้า
ขอเพียงกล้าแกร่งประสานร้อยนานเนิ่น
ชูธงธรรมนำทัพศีลไม่หมิ่นเมิน
เสียงสรรเสริญแซ่ซ้องจึงก้องไกร
สำเนียงทุกเสียงนี้ จักปลุกให้เมืองไทยฟื้น
คมทวน คันธนู
มือสานมือคือมิตรสานจิตมั่น
ฝันสานฝันเพื่อฝ่าฝูงห่าโหง
รักสานรักจักเอื้อมใจเชื่อมโยง
ผลาญโคตรโกงโคตรกินแผ่นดินกู
เท้าสืบเท้าก้าวรุดยังจุดหมาย
ตายเป็นตายตาต่อตาต้านหมาหมู่
แสงสาดแสงแจ้งจำการย้ำรู้
สู้เพื่อสู้เพื่อสร้างหนทางเดิน
มาเถิดมาฟ้าหมองย่อมผ่องฟ้า
ขอเพียงกล้าแกร่งประสานร้อยนานเนิ่น
ชูธงธรรมนำทัพศีลไม่หมิ่นเมิน
เสียงสรรเสริญแซ่ซ้องจึงก้องไกร
มือกุมมือถือเหมือนกุมเพื่อนโอบ
ไล่เหล่าโลภล้างล่าพวกสาไถ
โคตรทักษิณปลิ้นปลอกต้องออกไป
อธิปไตยเต็มผืนต้องคืนมา
คือเราผู้เข้ารวม สำนึกร่วมไม่โรยรา
เราผู้เป็นภูผา ขลังเข้มแข็งด้วยแรงคน
แรงที่หวังพลีทอด มิถอยถอดแม้ทุกข์ทน
ช่วงโชติเขาโฉดฉน แด่ผืนแดงแด่แผ่นดิน
แน่นเนืองถึงเบื้องหน้า ทั้งแน่นหนาเต็มธรณินทร์
จักสู้จอมทุศิณ อัครยำหยันย่ำยี
เปล่งเสียงสำเนียงซึ่ง ขลังขังขึงสามัคคี
สำเนียงทุกเสียงนี้ จักปลุกให้เมืองไทยฟื้น
สำเนียงทุกเสียงนี้ จักปลุกให้มวลไทยฟื้น
เพื่อศักดิ์นักสู้
วนิดา สถิตานนท์
ไม่ต้องการ…
ความสงสารปานใดจากใครสิ้น
ไม่ชอบมีชีวิตติดแผ่นดิน
โดยถูกหมิ่นถูกสมเพชเวทนา
ไม่คิดง้อขอให้ใครช่วยเหลือ
ความจุนเจือจากใครไม่เคยหา
ไม่ชอบให้ใครกล่อมย้อมอุรา
เรื่องพึ่งพาอาศัยไม่ต้องการ
ไม่เคยหวังกำลังใดจากใครหมด
ทั้งศักดิ์ยศสดใสลาภไพศาล
ไม่หวังให้ใครหนุนบุญบันดาล
ชอบผลงานทุกอย่างสร้างด้วยตัว
ไม่เคยหวังพลังใดจากใครด้วย
ยอมมอดม้วยมิให้ใครคุ้มหัว
ไม่ชอบให้ใครประมาทว่าหวาดกลัว
วานคนชั่วช่วยใดไม่เคยคิด
ขอภูมิใจในศักดิ์ของนักสู้
ขอเป็นผู้ทรนงความทรงสิทธิ์
ขอจองหองผยองศรียิ่งชีวิต
ขอมีจิตโอหังกำลังตน
มีสองขามายืนบนผืนภพ
มีตาครบคู่สมองมาส่องหน
มีสองมือถือพิทักษ์รักค่าตน
มีกมลมาเพื่อเชื่อตนเอง.