เมื่อเปลี่ยน พ.ศ. ใหม่ อะไรเปลี่ยน
เมื่อโลกเวียน โคจรจบ ครบวงเก่า
เมื่อความจริง ที่แท้ เห็นแต่เงา
เมื่อคนเศร้า หรือสุขสันต์ นั้นคนเดิม…
เมื่อเปลี่ยน พ.ศ. ใหม่ อะไรเปลี่ยน
เมื่อโลกเวียน โคจรจบ ครบวงเก่า
เมื่อความจริง ที่แท้ เห็นแต่เงา
เมื่อคนเศร้า หรือสุขสันต์ นั้นคนเดิม
แม้เราเปลี่ยน โลกทั้งใบ ใหม่ไม่ได้
ลองมองมัน มุมใหม่ ให้ฮึกเหิม
เพราะทางเก่า ยังเฝ้ารอ ให้ต่อเติม
หรือริเริ่ม ทางใหม่ ให้คนเดิน
หากยังนับ ความ “ร่ำรวย” ด้วยสินทรัพย์
คงพบกับ “สุขใจ” แท้ แค่ผิวเผิน
หาก “รุ่มรวย” ด้วยน้ำใจ ไม่ขาดเกิน
คงเพลิดเพลิน อย่าง “อิ่มใจ” ไม่รู้คลาย
ความ “พอเพียง” อยู่ตรงไหน วัดได้ยาก
แต่ถ้าหาก หา “พอดี” นี้วัดง่าย
เอาไม้วัด หัวหาง ทั้งร่างกาย
ตราบวันตาย กินเพื่ออยู่ รู้เพื่อปลง
แต่ควรรู้ เพื่อ “ปลงใจ” ใช่ “ปลงตก”
ไม่เพ้อพก หมกมุ่นรัก- โลภ-โกรธ-หลง
ปลงใจเพื่อ สรรค์สร้าง อย่างมั่นคง
และซื่อตรง ไม่ทอดทิ้ง นิ่งดูดาย
คน “หัวใหญ่” ใหญ่เกินไป ก็ไร้ค่า
เก่งวิชา โกงกิน สิ้นความหมาย
คน “ใจใหญ่” โง่ปานใด ไม่อับอาย
จะดีร้าย เงยหน้า เฝ้าฝ่าฟัน
อยากให้ไทย ปีสี่เก้า ได้ก้าวหน้า
ไม่ต้อง “คิดใหม่” มา เพื่อพาฝัน
แค่ “คิดดี” มีเกินพอ ก็แบ่งปัน
เพียงเท่านั้น คงเป็นปี ที่ดีเอย ฯ
สวัสดีปีใหม่ทุกท่านค่ะ พบกันปี 2549 🙂